Het verhaal van Bas

Medewerker bediening

“Tijdens mijn kennismakingsronde dacht ik: ja, hier wil ik wel werken!”

Bas Beekhuis (18) heeft allang geen plattegrond meer nodig om de weg te vinden in het Nederlands Openluchtmuseum. Hij woont er al zijn hele leven in de buurt. En sinds 2022 werkt hij er ook. Eerst in het Canon Café en daarna ging hij de andere horecafaciliteiten versterken met zijn even aanstekelijke als jeugdige enthousiasme.

Positieve verrassing 

Toen Bas in 4 havo zat, vond hij het een mooi moment om parttime wat te gaan bijverdienen. “Het liefst wilde ik iets in de horeca doen. Ik had er eigenlijk nooit bij stilgestaan dat ze in het Openluchtmuseum ook horeca en dus vacatures hebben, totdat iemand me erop attendeerde. Ik pakte de Museumjaarkaart van mijn ouders, fietste naar het Openluchtmuseum en vroeg bij de kassa van het Canon Café of ze nieuwe mensen zochten. Dat bleek het geval. De week erop had ik een kennismakingsgesprek en weer een week later was mijn eerste werkdag!”
Bas voelde zich meteen thuis. “Al tijdens mijn kennismakingsronde dacht ik: ja, hier wil ik wel werken! Ik kreeg een heel hartelijk welkom en mijn – toen nog – toekomstige collega’s reageerden enthousiast op me. Dat was ook wel wederzijds.” 

Lekker doorwerken 

Zijn eerste twee jaren in het Openluchtmuseum vlogen voorbij. “Ik begon dus bij het Canon Café, maar ik ging al snel op andere locaties werken. Zoals de poffertjeskraam en Herberg de Hanekamp. Mijn favoriete plekje in het museum is denk ik toch wel de poffertjeskraam. Dat is op het Zaanse Plein, een hele sfeervolle wijk waar ook de Frietbakkerij en IJssalon Venezia zijn.”

Stappen zetten 

“Op mooie dagen sta ik buiten en verzorg ik de toppings van de poffertjes, met boter en poedersuiker. Daarna serveer ik ze uit aan de bezoekers aan tafel. Vaak maken we dan een praatje, gezellig! De sfeer in het museum is altijd relaxed en gemoedelijk.” Tijd om te relaxen tijdens zijn werk heeft Bas niet altijd. “Het is soms wel stevig aanpoten. Mijn recordaantal stappen op een dag is 22.000. Die avond hoefde ik niet meer te sporten.”

Magische sfeer

Bas’ favoriete seizoen in het Openluchtmuseum is de winter. “Zo rond 16.00 uur wordt het langzaam donker en gaan de lampjes aan. Dat geeft een magische sfeer; ik geniet daar echt van.”
Bas begon afgelopen zomer aan de hbo-studie Facility Management in Nijmegen. “Dat is heel goed te combineren met mijn werk hier. Het fijne van deze bijbaan is dat je rond 18.00 uur naar huis kunt. Dan heb je nog de hele avond om te studeren, of dingen te doen die nóg leuker zijn. Zoals muziek maken. Ik speel veel gitaar; tokkelnummers zoals Dust in the Wind op de akoestische, en stevige riffjes op mijn Fender Stratocaster. En ik zing in het Arnhemse studentenkoor Vocal Vibes. Ik heb een vrij lage stem, dus ik neem vooral de baspartijen voor mijn rekening. Dat past ook wel bij mijn naam.”  

Meer dan genoeg mogelijkheden

Muziekliefhebber Bas mag soms graag mijmeren over zijn toekomst. “De komende jaren studeer ik nog, maar wie weet kan en wil ik daarna wel fulltime bij het Openluchtmuseum werken. Het is hier heel groot en veelzijdig en er gebeurt heel veel; dat betekent ook dat er meer dan genoeg mogelijkheden zijn. Dus wie weet blijf ik hier heel lang. Ook al kom ik hier van jongs af aan; ik ben nog lang niet uitgekeken.”