Verhaal van Rob van der Meer

“Voordat ik hier kwam werken, heb ik in een Grand Café gewerkt. Dat kon ik na onze verhuizing ook weer gaan doen. Toch heb ik daar bewust niet voor gekozen. Ik zocht meer flexibiliteit. Het is goed dat ik doorgezocht heb want zo ben ik hier terechtgekomen. Bij het museum ben ik zelfstandig werkend kok. Dat betekent dat ik word aangestuurd door de souschef en de chef. In mijn functie wordt van mij verwacht dat ik snel kan schakelen en heel divers ben. En dat is de juiste match. Het liefst draai ik in de avond een partij en sta ik de dag daarna in de keuken bij Herberg de Hanekamp. Deze flexibiliteit heeft ervoor gezorgd dat ik hier al negen jaar met superveel plezier werk.”   

“Ik spring van de ene naar de andere keuken om mijn collega’s te helpen. Een werkdag kan erg variëren, dat is afhankelijk van mijn rooster. Het is hier niet nodig dat de chef de hele dag over onze schouders meekijkt. Dat kan ook niet, het museum is groot, in het hoogseizoen houden we vijf keukens draaiende. Dit doen we gelukkig allemaal samen, maar toch wordt er ook een hoge mate van zelfstandigheid van ons verwacht. Dat houdt mij scherp.”  

“Wat ik het mooist vind, zijn de bruiloften en feesten. Vooral de kleinere feesten. Daarbij heb je meer persoonlijk contact met de mensen en krijg je meer feedback. Deze partijen hebben we vaak voor en na de zomer. Als het kan gaan we buiten bakken op de grote vuurschalen. Het buitenwerken is van grote meerwaarde voor mij. De gasten komen vanzelf bij de vuurschalen kijken. Dit persoonlijke contact maakt het werk in het museum extra leuk. Na negen jaar weet ik ook best wel veel te vertellen over het museum.”   

“Vaak hebben de gasten al een hele dag achter de rug en sluiten wij de dag mooi af. Je ziet dan alleen maar blije gezichten. We zijn onderdeel van een goed verzorgd geheel.”    

“Als er lastminute wijzigingen zijn, bijvoorbeeld dieetwensen van gasten, dan pas ik daar mijn planning op aan. Omdat we veel verschillende locaties hebben, zijn er altijd mogelijkheden binnen het museumpark. Ik loop vaak naar de mensen toe, zeker bij hele ernstige allergieën. Dat beetje extra moeite loont altijd, gasten zijn je heel dankbaar voor het doen van een extra controle. Je geeft ze een veilig gevoel.”  

“Ik heb in negen jaar zoveel mensen mogen leren kennen; daar heb ik superveel van geleerd. Je blijft jezelf ontwikkelen. Dat neem ik nu nog steeds mee. Wat betreft mijn team en het museum zelf, ben ik trots op onze diversiteit. We hebben een geweldig team van 80 tot 90 medewerkers in de horeca. Iedereen staat klaar om elkaar te helpen en naar andere locaties te rennen als dat nodig is.”