Het verhaal van Sasheen 

Medewerker Bediening 

"Ik sta hier elke werkdag met een brede glimlach"

“In 2020 kwam een droom van me uit, toen ik een klein restaurant in Arnhem kon overnemen. Ik was dolenthousiast, want ik had altijd al een passie voor de horeca. Niet alleen voor het bezoeken ervan, trouwens. Scala heette het; het was een gezellig tentje in de wijk Geitenkamp. Helaas bleek 2020 geen goed jaar om een nieuw restaurant te beginnen. Ik moest mijn zaak uiteindelijk sluiten en mijn droom viel al snel in duigen. Vervolgens werkte ik een tijdje bij een verzekeraar. Dat werd nooit helemaal mijn ding. De horeca bleef naar me lonken.”

Sollicitatiegesprek van twee uur

“Via via hoorde ik dat het Openluchtmuseum iemand zocht voor het Canon Café. Nou, ik was meteen enthousiast!  Als geboren en getogen Arnhemse ken ik het Openluchtmuseum heel goed. Ik ben er vaak geweest en vond het er altijd zó sfeervol! Net of je een historisch dorp binnenstapt. Ik was dus meteen enthousiast, solliciteerde en mocht op gesprek komen. Mijn eerste sollicitatiegesprek duurde twee uur. Het voelde niet als een sollicitatiegesprek. Het was vooral heel gezellig, met lekkere koffie en oprechte belangstelling in wie ik was. Na afloop ging ik vol adrenaline terug naar huis. Die baan wilde ik!”

Wederzijds enthousiasme

“Gelukkig was het enthousiasme wederzijds. En sinds mei 2023 werk ik hier! Ik sta vooral in het Canon Café in het Entreegebouw. Ik voel me hier helemaal thuis. Veel bezoekers beginnen hun dagje uit in het Canon Café, met koffie en iets lekkers. Tegen het einde van de middag komen ze vaak nog even terug. Vaak maken we dan een praatje over hoe hun dag was. Daar geniet ik van. Ik hou van eten en drinken, maar minstens zo veel van mensen!”

Mama van het Canon Café

“Ons team is superleuk. We zijn écht een team. Niet alleen met de mensen achter de counter, maar ook met onze keukencollega’s. We werken goed en nauw met elkaar samen en overleggen vaak, bijvoorbeeld over nieuwe gerechten en creatieve presentaties. Maar ook hoe we verspilling minimaliseren en bewust kunnen omgaan met duurzaamheid. Ik ben eind veertig en veel collega’s zijn een stukje jonger. Het is mijn taak om ze zo goed mogelijk te ondersteunen. We hebben een aantal mama’s in onze horeca. Ik ben de mama van het Canon Café. Mooie bijnaam, toch?”

De lach is terug

“Het Openluchtmuseum luistert écht naar me. En houdt zo goed mogelijk rekening met mijn privésituatie. Dat is heel fijn. Ik sta elke werkdag met een brede glimlach achter de counter. Laatst kreeg ik een mooi compliment van onze teamleider. Ze zei: ‘De lach is weer terug in het Canon Café.’ Nou, toen verdween de lach dus helemáál niet meer van mijn gezicht!”