Immaterieel erfgoed

Immaterieel erfgoed is een term die UNESCO in 2003 introduceerde voor iets wat iedereen in feite al kent: festiviteiten, rituelen, gewoonten en gebruiken die we als vanzelfsprekend beschouwen, koesteren en vaak van generatie op generatie doorgeven. Immaterieel erfgoed is ‘levend’, dynamisch erfgoed; het verandert met de tijd.

Bekijk de vacatures

UNESCO-verdrag

Voorbeelden

Netwerkorganisatie

Verhalen van collega's

Uitvoering UNESCO-verdrag

Kenniscentrum Immaterieel Erfgoed Nederland, ook wel KIEN genoemd, is een onderdeel van het Nederlands Openluchtmuseum. De collega’s zetten zich in om immaterieel erfgoed levend te houden, door uitvoering te geven aan het UNESCO-verdrag inzake Bescherming van het Immaterieel Cultureel Erfgoed. Vooral vanuit een ondersteunende rol. De passie en drive zitten bij de beoefenaars van immaterieel erfgoed. Onze afdeling helpt ze in de borging (doorgeven, ontwikkelen en promoten) ervan. Bijvoorbeeld met advies rondom wet- en regelgeving, het vinden van vrijwilligers en het vinden van antwoorden op duurzaamheidsvraagstukken. 

Voorbeelden van immaterieel erfgoed

Netwerkorganisatie

Het Kenniscentrum kun je beschouwen als een netwerkorganisatie. We versterken netwerken tussen erfgoedgemeenschappen onderling. Maar we adviseren ook overheden, nemen deel aan UNESCO-vergaderingen en laten organisaties en mensen die zich bezighouden met immaterieel erfgoed groeien. Alles met als doel om deze vormen van erfgoed door te geven aan nieuwe generaties. Dat is tenslotte in het belang van ons allemaal.

Naar immaterieelerfgoed.nl